บทที่ 245

นางยังอุ้มเด็กไว้ในอ้อมแขนอีกด้วย เด็กน้อยอยู่นิ่ง ๆ ไม่เหมือนกับเด็กที่เอาแต่ใจแบบรุ่ยรุ่ย ใบหน้าของเขาสวมหน้ากากสีเงินอันปราณีตอันเล็ก

ดวงตาของหนานกงรุ่ยหยวนมืดลง เขายกมือขึ้นตบก้นบุตรชายแล้วกระซิบ "อยู่นิ่ง ๆ"

“ข้าจะไปหาท่านแม่กับหยางหยาง!”

“ไม่ได้” หนานกงรุ่ยหยวนปฏิเสธทันที

รุ่ยรุ่ยพยายามดิ้นรนอ...